Μεγάλη λίμνη έγινε έρημος από αλάτι...

Μεγάλη λίμνη έγινε έρημος από αλάτι...

Σε έρημο από αλάτι μετατράπηκε μία μεγάλη λίμνη στη Βολοβία εξαιτίας της οικολογικής καταστροφής, που επιφυλάσσει κινδύνους και για τον τρόπο ζωής της αυτόχθονης κοινότητας.
Ανάμνηση αποτελεί πλέον η δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη της χώρας στη Λατινική Αμερική με το όνομα Poopó, στη θέση της οποίας αντικρίζει κανείς μια λευκή έκταση χιλιομέτρων.
Όταν οι τουρίστες αναζητούν τη λίμνη, οι ντόπιοι αναγκάζονται να τους διορθώσουν. «Εννοείτε την πρώην λίμνη» λέει ένας 23χρονος από μία κοινότητα αυτοχθόνων. «Θέλω τα παιδιά μου να φύγουν και να πάνε στο κολλέγιο. Δεν υπάρχει μέλλον για αυτούς εδώ» πρόσθεσε. 

AP Photo/Juan Karita

Οι κάτοικοι αυτής της περιοχής έχουν ζήσει στο παρελθόν από τα άφθονα ψάρια της λίμνης των 2.400 τετραγωνικών χιλιομέτρων, η οποία αποτέλεσε οικότοπο για περίπου 200 είδη πτηνών, θηλαστικών και ψαριών.

Τα τελευταία χρόνια οι ξηρασίες έγιναν μεγαλύτερες. Μέχρι τα τέλη του 2015 η λίμνη αποξηράνθηκε εντελώς με πολλούς να αποδίδουν την καταστροφή στην κλιματική αλλαγή.

Τώρα, τα εγκαταλελειμμένα αλιευτικά σκάφη σκουριάζουν και διαλύονται. Στο χωριό Βίλα Ñeque ένας 48χρονος δεν προτίθεται να επισκευαστεί το κανό του, καθώς δεν θεωρεί ότι υπάρχει λόγος και απλά αναπολεί τα ταξίδια που έκανε με αυτό διάρκειας μιας εβδομάδας. 

AP Photo/Juan Karita

Οι αυτόχθονες Urus-Muratos δεν ήταν πάντα αγρότες, αλλά ψάρευαν, κυνηγούσαν και μετέφεραν, σύμφωνα με νομικό της τοπικής μη κυβερνητικής οργάνωσης Cepa. Σήμερα προσπαθούν να καλλιεργήσουν τρόφιμα, όπως και οι γηγενείς γείτονές τους Aymara, αντιμετωπίζοντας συχνά διακρίσεις και φτώχεια.

Πολλοί έχουν μεταναστεύσει σε κοντινές πόλεις και συνήθως δουλεύουν ως εργάτες. Αλλά άλλοι αναγκάζονται να απομακρυνθούν πιο πολύ. Γι αυτό εκφράζονται φόβοι ότι ο πολιτισμός των Urus-Muratos με 800 κατοίκους, ο οποίος βασίζεται κυρίως στην αλιεία, θα μπορούσε να εξαφανιστεί.

«Ο θάνατος της λίμνης σκοτώνει την ελπίδα των ανθρώπων για το μέλλον τους στην περιοχή», λέει ένας ανθρωπολόγος με έδρα το Βανκούβερ. «Είναι τρομερό να το σκεφτεί κανείς».

Στη πόλη Colchani ένα ζευγάρι και η κόρη τους κόβουν αλάτι και το βάζουν σε πλαστικές σακούλες. «Οι τρεις μας μπορούμε να γεμίζουμε 5.000 τσάντες την ημέρα» είπε ο πατέρας, εξηγώντας ότι έτσι κερδίζουν 14£. Ο ίδιος ψάρευε από παιδί στη λίμνη και παρομοιάζει τη σημερινή κατάσταση με ορφάνια. 

NASA Earth Observatory via AP

Ακόμα κι εάν από τις βροχές ξαναγεμίσει μέρος της λίμνης, το νερό θα εξατμιστεί γρήγορα μέσα σε εβδομάδες. Πάντως, σύμφωνα με τον Guardian, εκφράζεται όλο και περισσότερο η άποψη ότι δεν φταίει μόνο η αύξηση της θερμοκρασίας.

Η χρήση του νερού για άρδευση ποταμιών ή εργασίες κοντινών ορυχείων μειώνει το μέγεθος της λίμνης, τονίζει ο γεωγράφος Τομ Περό. Πρόσθεσε ότι η μόλυνση συμβάλει στο καταστροφικό αποτέλεσμα.

Κατά την επίσκεψή του στο κρατικό ορυχείο Huanuni, το μεγαλύτερο της Βολιβίας, ο Guardian διαπίστωσε ότι τα απόβλητα ρίχνονταν απευθείας στον διπλανό ποταμό, ενώ «κιτρίνησαν» έναν παραπόταμο, που ρέπει προς τη λίμνη.

Η κυβέρνηση του Έβο Μοράλες έχει υποστηρίξει ότι αποκλειστική αιτία είναι η αλλαγή του κλίματος αγνοώντας τους άλλους παράγοντες, σχολίασε ο Περό. Αυτό του επιτρέπει να «κατηγορεί τις βιομηχανικές χώρες, κυρίως τις ΗΠΑ, και να αποφεύγει να αναλαμβάνει οποιαδήποτε ευθύνη για την ξήρανση ή την αποκατάσταση της λίμνης».

Πηγή: The Guardian