ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.

 

Έχουν πραγματοποιηθεί πολλές μελέτες για χάρη των κινήτρων που μπορεί να δώσουν οι εργοδότες στους εργαζομένους τους σε μία προσπάθεια να εργαστούν καλύτερα και πιο αποδοτικά. Ακόμη μία μελέτη βάζει το λιθαράκι της, τονίζοντας την αξίας της αναγνώρισης της δουλειάς των άλλων.

Παλαιότερη έρευνα είχε αναδείξει την αναπάντεχη σημασία που έχει η... πίτσα και τα κομπλιμέντα, στην παραγωγικότητα των εργαζομένων. Πιο πρόσφατη μελέτη παραβλέπει την πίτσα, αλλά δείχνει ότι η παρακίνηση που χρειάζονται οι εργαζόμενοι για να εργαστούν αποτελεσματικά, αλλά και να νιώσουν καλύτερα με αυτό που κάνουν, κρύβεται όντως σε μία απλή φιλοφρόνηση.
Η καινούρια μελέτη Γερμανών και Ολλανδών οικονομολόγων, της οποίας τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Journal of Behavioral and Experimental Economics, τονίζει ότι για τους εργαζόμενους ένα από τα σημαντικότερα κίνητρα ώστε να δουλεύουν περισσότερο και καλύτερα είναι η αναγνώριση του έργου που παράγουν -αλλά όχι απαραίτητα οι ίδιοι.
Συγκεκριμένα, η έρευνα αποκαλύπτει ότι η αναγνώριση της δουλειάς ενός εργαζομένου αξίζει να γίνεται στην παρουσία όλης της ομάδας, καθώς τότε τα οφέλη της είναι πραγματικά πολλαπλάσια.
Με άλλα λόγια, η αναγνώριση η οποία μπορεί να εκφραστεί μέσω και ενός απλού κομπλιμέντου, μπορεί να έχει ισχυρή επίδραση στους εργαζομένους που τη δέχονται ως κίνητρο, αλλά και σε όλους τους παρευρισκόμενους, ενισχύοντας τη θέλησή τους να γίνουν καλύτεροι και πιο αποδοτικοί, καθώς βλέπουν άλλους να επαινούνται για τα επιτεύγματά τους.

Ο έπαινος μπροστά σε άλλους είναι σημαντικός, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Για να καταλήξουν στο συμπέρασμά τους, οι ερευνητές παρατήρησαν 300 προπτυχιακούς φοιτητές οι οποίοι είχαν χωριστεί σε δεκαπενταμελή τμήματα για το ίδιο μάθημα. 
Σε οχτώ από τα τμήματα, οι καθηγητές -σε συνεννόηση με τους ερευνητές- φρόντισαν να επαινέσουν τους φοιτητές που συγκέντρωσαν την υψηλότερη βαθμολογία στο πρώτο τεστ της χρονιάς, μπροστά στους συμφοιτητές τους. Στα υπόλοιπα, οι καθηγητές επέστρεψαν τα γραπτά χωρίς να σχολιάσουν μπροστά στην υπόλοιπη τάξη τον βαθμό κανενός από τους φοιτητές.
Στην επόμενη γραπτή εξέταση, οι ερευνητές διαπίστωσαν πως στα τμήματα που υπήρξε έπαινος και αναγνώριση των άριστων γραπτών, οι φοιτητές που είχαν συγκεντρώσει μέτρια και χαμηλή βαθμολογία στο πρώτο τεστ, βελτίωσαν σημαντικά τις επιδόσεις τους τη δεύτερη φορά και ειδικά, εκείνοι οι οποίοι είχαν πάρει αρχικά βαθμούς λίγο κάτω από εκείνους που επαινέθηκαν δημοσίως.
Από την άλλη, οι φοιτητές που είχαν γίνει δέκτες των επαίνων την πρώτη φορά, δεν σημείωσαν κάποια δραματική αλλαγή στην επίδοσή τους στο δεύτερο τεστ. 
Στα τμήματα όπου δεν υπήρξε κανένας σχολιασμός μετά το πρώτο τεστ, οι επιδόσεις όλων των φοιτητών ήταν γενικά οι ίδιες και στη δεύτερη εξέταση.
Ο λόγος της βελτιωμένης επίδοσης των φοιτητών που είχαν ακούσει άλλους να επαινούνται, είναι η ιδέα ότι ο έπαινος καθιερώνει πρότυπα, σύμφωνα με τον Nick Zubanov, καθηγητή Οικονομικών από το Πανεπιστήμιο Konstanz στη Γερμανία, όπως σημειώνεται σε σχετικό δελτίο τύπου.
"Η επίδοση των φοιτητών δεν επηρεάζεται μόνο από τα προσωπικά οφέλη, όπως οι βαθμοί ή επιτυχία στις εξετάσεις, αλλά και από τα υπάρχοντα πρότυπα", εξήγησε ο καθηγητής.
Ακόμα και αν οι φοιτητές οι οποίοι κέρδισαν επαίνους αισθάνθηκαν ότι είχαν ήδη δράσει όπως ορίζει το πρότυπο, οι υπόλοιποι είδαν τους επαίνους που έλαβαν άλλοι ως ένα έξτρα κίνητρο για να δουλέψουν ώστε να φτάσουν κι εκείνοι τα "υψηλά στάνταρ" που όρισαν οι καθηγητές.
Σε κάθε περίπτωση, το συμπέρασμα είναι ότι η αναγνώριση και ο έπαινος, ειδικά ο δημόσιος, είναι δύο σημαντικά συστατικά που κάνουν έναν εργαζόμενο να νιώθει καλύτερα με αυτό που κάνει και του δημιουργεί κίνητρα για να κάνει κάτι καλύτερο.
Αυτή είναι η άποψη όλο και περισσότερων ειδικών που ερευνούν τα κίνητρα στην εργασία και τις βέλτιστες τεχνικές εργοδοτών. Ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια, Adam Grand, για παράδειγμα, πρόσφατα είχε τοποθετηθεί στη Wall Street Journal, λέγοντας ότι η ένδειξη εκτίμησης και η ευγνωμοσύνη είναι τα καλύτερα κίνητρα για έναν εργαζόμενο.
“Η αίσθηση ότι οι άλλοι μας εκτιμούν είναι αυτό που μένει”, σχολίασε συγκεκριμένα ο καθηγητής, αν και φυσικά, πρέπει να τονιστεί ότι η δίκαιη μισθοδοσία και η υπόσχεση της αμοιβής συνεχίζουν να βρίσκονται στα πρώτα και πιο σημαντικά κίνητρα. Αλλά μετά τον μισθό, ένα μπράβο είναι μάλλον απαραίτητο.

 http://www.pathfinder.gr