Όσα δεν είπαμε με λέξεις...

Όσα δεν είπαμε με λέξεις...
Γι αυτά που θα 'θελες να πω...όσα περίμενες ν' ακούσεις...
Θαρρώ, πως όλα, όσα έπρεπε να σου πω...τα διάβασες στο βλέμμα μου, τ' αφουγκράστηκες στην ανάσα της ψυχής μου...
Οι εκκωφαντικές σιωπές είναι που σε τυραννούν και δεν αφήνουν τις θύμησες να ξεθωριάσουν... Τα λόγια χάνονται με το πρώτο φύσημα των πλανόδιων ανέμων, στην αιώνια ομίχλη της λήθης...

. Λέξεις που δεν έχουν ειπωθεί με φωνητική ηχώ παρά μόνο με το βλέμμα, ή με την έκφραση, αυτές οι λέξεις ...ποτέ δεν λησμονιούνται όσα χρόνια και να περάσουν....Τα ανείπωτα λόγια, ταξίδι της λησμονιάς ποτέ δεν θα διαβούνε.
Όσα δεν είπαμε με λέξεις...θα είναι πάντα εκεί....θα τ' ακούς στη σιωπή του ανέμου, θα τα συναντάς στο δρόμο της νοσταλγίας...
 
Μαρίζα Τσιτμή