Στη χώρα του γέλιου.

Μια φορά κι ένα καιρό...
Τότε που όλοι χαμογελούσαν και ζούσαν ευτυχισμένοι και χαρούμενοι στη χώρα του γέλιου εμφανίστηκε ξαφνικά κι από το πουθενά ένα ον περίεργο που το λέγαν φοβουλέξ. Αυτός ο φοβουλέξ ήταν ένα περίεργο ον γεμάτο σπυριά και καμπούρα. Δεν αγαπούσε καθόλου το νερό, γιατί έλεγε ότι κάθε φορά που κοιτούσε μέσα, έβλεπε ένα τέρας. Έτσι δε πλενόταν και βρωμούσε.

Όταν έφτασε στη χώρα του γέλιου αμέσως οι ευτυχισμένοι κάτοικοι έκλεισαν πόρτες και παράθυρα.

- πουφφ!! Τι βρώμα !! Φτιάξτε τους υπονόμους σας, φώναξαν οι κάτοικοι στο δήμαρχο.

- μα δεν έχουν τίποτα οι υπόνομοι, απάντησε αυτός.

- πουφφ!!! Βρώμα.. Βρώμα, τι βρώμα. Σταματήστε να τρώτε και να φτιάχνετε φασολάδα, είπαν στο μάγειρα του μεγαλυτέρου εστιατορίου.

- μα δεν έχω μαγειρέψει φασολάδα από το τελευταίο ωστικό κύμα που δημιουργήθηκε όταν η πενταμελής οικογένεια του υπουργού εσόδων έφαγε τη τελευταία τσουκάλα!!!! Παραπονέθηκε ο αρχιμάγειρας.

Τότεεε, τι μπόχα είναι αυτή;

- ννναιιιιι από που έρχεται; φώναζαν οι κάτοικοι

- να αυτός!!! Αυτός... κι όλοι έδειχναν με το δάχτυλο.. Είπε ο όλα τα βλέπει, ο φιλόσοφος της χώρας του γέλιου

- αυτός εκεί, που κάθεται στο παγκάκι. Εδώ και τρεις μέρες είναι που τον βλέπω.. Να ξύνεται.. Να ξεψειρίζεται.. Από τότε που εμφανίστηκε εδώ στη χώρα μας βρώμισε ο τόπος ..

- πουφφ μπόχα.. Βρώμααα

- να φύγει!!! Είπαν τα παιδιά

Και τα σκυλιά γαύγισαν για πρώτη φορά θυμωμένα. Ακόμη και ς σε αυτά ήταν πρωτόγνωρη η μυρωδιά του φόβου, της απογοήτευσης, της μοναξιάς..

- όχι, είπε ο δήμαρχος!!! Εμείς είμαστε οι ευτυχισμένοι άνθρωποι. Πρέπει να τον κανακέψουμε, να τον κάνουμε να δει τη ζωή του θετικά, να τον κάνουμε να χαμογελάσει...

Έτσι όλοι μαζί ακλούθησαν το δήμαρχο. Κατευθύνθηκαν προς το παγκάκι -με βήμα ταχύ- που βρισκόταν το περίεργο τερατόμορφο ον. Όταν εκείνο τους είδε, ανασηκώθηκε και σήκωσε τα χέρια ψηλά ικετεύοντας!!

- μη μου κάνετε κακό!! Θα φύγω σε λίγο.. Ήθελα να κάτσω λίγο, να ξεκουραστώ. Περπατάω εδώ και μέρες η μάλλον μήνες ίσως και χρόνια, δε θυμάμαι από πότε έχω να δω ανθρώπους. Ακόμη και οι πέτρες δε με θέλουν και σηκώνονται να φύγουν μόλις με αντικρύσουν!!

- μη φοβάσαι, παράξενο ον !! Είπε ο δήμαρχος. Είσαι στη χώρα του γέλιου. Χααχαχαχ και είσαι φίλος μας.. Χαχχαχχα

- ναααί είσαι φίλος μας !!! Είπαν όλοι οι κάτοικοι με μια φωνή

- είσαι καλός. Είσαι δυνατός. Είσαι όμορφος. Αναφώνησαν όλοι μαζί οι κάτοικοι της χώρας του γέλιου και βάλθηκαν να χορεύουν ένα χορό γύρω από το τερατόμορφο ον με γέλια και χαρές και δώστου να χορεύουν ένα γύρο από το ον το βρωμερά που ως δια μαγείας άρχισε να αλλάζει εκεί μπροστά στα μάτια όλον, να πέφτουν τα σπυριά, να χάνεται και η καμπούρα του..

- είσαι όμορφος.. Είσαι αγαπητός. Είσαι φίλος μας!!!! Καλώς ήρθες στη χώρα των γελαστών ανθρώπων και δώστου πάλι ένα γύρο, όλοι μαζί πιασμένοι χέρι χέρι και να γυρίζουν γύρω - γύρω από το πλέον παράξενο πλάσμα που άρχισε να διαγράφεται μια ανθρώπινη μορφή πίσω από αυτή τη τερατογενή φαγούρα, να χορεύουν και πάλι ένα χορό παλιό παραδοσιακό!!!!

Και το πλάσμα συνέχισε να παίρνει μια άλλη μορφή. Να αλλάζει το πρόσωπο του και να εμφανίζεται ένα χαμόγελο στη σκυθρωπή του φάτσα...

- είσαι καλοδεχούμενος. Είσαι ασφαλής. Είσαι φίλος μας. Καλώς όρισες φίλε μας!!!

Και πάλι οι κάτοικοι της γελαστής χώρας να χορεύουν χέρι χέρι πιασμένοι και να γελάνε με τη ψυχή τους σε ένα χορό διονυσιακό, σε ένα χορό που ακόμη και η πλάση ζήλεψε κι έβαλε τα καλά της κι άρχισαν να ανθίζουν οι αμυγδαλιές. Οι κερασιές..

- είσαι όμορφος. Είσαι αγαπητός. Είσαι καλός. Και δώστου οι κάτοικοι χορό

Και το πλάσμα άνθισε κι αυτό λες κι ήταν ένα μπουμπούκι και στη θέση του εμφανίστηκε ένα παλικάρι όμορφο που έλαμπε από χάρη κι ομορφιά ...

Και του έφεραν ένα καθρέφτη.

- να θαύμασε εδώ. Δες ομορφιά !! Φώναξε και η κόρη του δημάρχου

- ευχαριστώ !!! Ευχαριστώ φίλοι μου!!! Απόκρινε το παλικάρι και έπιανε το πρόσωπό του και τσιμπιόταν. Κοιτούσε ξανά τον καθρέφτη .

- εμείς δε κάναμε τίποτα ξένε!!! Απλά σου δείξαμε το καλωσόρισμα της πύλης μας... Να θυμάσαι, ένα χαμόγελο μπορεί να αλλάξει το πρόσωπο σου, πολλά χαμόγελα και όμορφες σκέψεις θα αλλάξουν όλη τη ζωή σου!!!!!!



 Εύα Πετροπούλου-Λιανού
http://sioualtec.blogspot.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις