Πότε θα ξημερώσει μέρα Λαμπρής για τη χώρα μας.

Να προετοιμάσουμε του όρους μιας νέας ανάστασης του τόπου

Άλλο ένα Πάσχα. Άλλο ένα Πάσχα Ελλήνων συμπιεσμένων και αποθαρρυμένων από τη μνημονιακή πραγματικότητα και τις απειλές που μας περιβάλλουν. Χωρίς ελπίδα, χωρίς ελπιδοφόρες σκέψεις για το μέλλον. Κι όμως το Πάσχα συνδέεται με τη λύτρωση, την πάλη της ζωής με τον θάνατο, την αναγέννηση. Μέσα στην άνοιξη η ζωή διεκδικεί τα δικαιώματά της, συγκεντρώνει δύναμη για να τα επιβάλλει πάνω στα ερείπια και την παγωνιά του χειμώνα.

Οι κυβερνώντες κόβουν κορδέλες αντικαθιστώντας το μυστρί της χούντας, βαφτίζουν οδικές στοές με ανάκατα ονόματα του παρελθόντος, δεν παραλείπουν να δείχνουν πόσο ζηλεύουν και τιμούν τον Ανδρέα Παπανδρέου. Οι σύγχρονοι παπατζήδες δεν πονούν τον τόπο και τον λαό. Ούτε συγκλονίζονται από το δράμα της επιβίωσής του. Υπάρχουν για να προωθούν «συμβόλαια» που τους δένουν με τους έχοντες και κατέχοντες.

Σε όλη τη διάρκεια της Μ. Εβδομάδας παρακολουθούμε να ξετυλίγεται το «θείο» δράμα μέσα από ένα τελετουργικό που συνάπτεται με το δράμα των ανθρώπων. Μέσα από τις τελετουργίες οι πιστοί φτάνουν στον εξαγνισμό και τη λύτρωση των ζώντων και στην ανάσταση των νεκρών. Και η αναμονή της Ανάστασης του Ιησού συνδέεται με την ελπίδα της λύτρωσης του ανθρώπου. Πολλές φορές στην ελληνική λογοτεχνία αναφέρεται η Ανάσταση του Χριστού που συνδέθηκε στη συνείδηση των υπόδουλων Ελλήνων με τη λύτρωση από τον ζυγό της δουλείας, από τον κατακτητή, με την ίδια την Αντίσταση. Η μέρα της Λαμπρής είναι μια μέρα γεμάτη ευφροσύνη και φως. Με τη λέξη αυτή ο λαός μας, μεταφέρει το αισιόδοξο μήνυμα της νίκης της ζωής επί του θανάτου. Αναζητούμε τον αγωνιζόμενο άνθρωπο που παίρνει κουράγιο από τα πάθη του Χριστού, δεν νιώθει μόνος και προσδοκά να ξημερώσει μέρα Λαμπρής για τη χώρα μας. 

Σοφία Παπασπυρίδωνος

 Πηγή: e-dromos.gr