Η φαρμακοθεραπεία της οικονομικής κρίσης

Η φαρμακοθεραπεία της οικονομικής κρίσης 

Η οικονομική κατάσταση στην οποία έχει φτάσει η Ελλάδα μας είναι στο έσχατο σημείο. Γύρω μας πατριώτες μας, οικογένειες, καθημερινά υποφέρουν, βρίσκονται στα όρια της φτώχειας προσπαθώντας να επιβιώσουν. Το κοινωνικό σχήμα υποδηλώνει ως αίτια: πολιτική κρίση με αποτέλεσμα την έλλειψη ρευστότητας, δημιουργώντας ένα κλίμα αβεβαιότητας και οδηγώντας την Ελλάδα και τους Έλληνες στην ταπεινωτική εξαθλίωση με διάφορες επιπτώσεις στην υγεία και στην ψυχολογική κατάσταση του Έλληνα.
Κλινική περίπτωση: άνθρωποι ψυχολογικά αδύναμοι, με πόνους όχι μόνο σωματικούς αλλά πόνους ψυχής, παρακολουθώντας τα όνειRά τους και τις φιλοδοξίες τους να χάνονται. Ο γιατρός τους το ίδιο το κράτος που σίγουρα έχει κάνει λάθος διάγνωση, οδηγώντας τους Έλληνες «ασθενείς» σε διάφορες σωματικές και ψυχολογικές ανεπιθύμητες ενέργειες. «Φαρμακοθεραπευτικό σχήμα» προτεινόμενο  προσωπικά είναι η αποστροφή από τον λαϊκισμό, η επίγνωση, η μόρφωση, το ένστικτο της επιβίωσης, το χαμόγελο που βοηθάει στην έκκριση σεροτονίνης και ντοπαμίνης δύο από τους σημαντικότερους νευροδιαβιβαστές της μηχανής του ανθρώπινου  σώματος, του εγκέφαλου μας. Όχι άμεση λύση σε φαρμακολογικά χημικά σκευάσματα που το μόνο που υπόσχονται είναι η παθητικότητα του ανθρώπου στο σπίτι και η αποξένωσή του από το κοινωνικό γίγνεσθαι. Ας γίνει η ψυχολογία μας, η κοινωνική συμπεριφορά και υπόσταση, το καθημερινό μας φάρμακο χωρίς placebo επιδράσεις γιατί θα το πιστέψουμε, θα αναπτερωθούμε ηθικά απέναντι στην πραγματικότητα χωρίς να συμβιβαζόμαστε, προσπαθώντας να βρούμε εμείς μια «διαφορική διάγνωση» της πραγματικότητας οδηγώντας έτσι τον εαυτό μας σε μια νέα «παθολογική γνωμάτευση» με ψήγματα ρεαλισμού.
Εν κατακλείδι, μπορεί να μας πήραν πολλά, την ψυχολογία μας δεν τη χαρίζουμε, τη διεκδικούμε, την αλλάζουμε και την θέτουμε ως φάρμακο στην απέραντη καθημερινότητά μας. Ορθώς υποστηρίζει και ο D’Zurilla, ένας από  τους μεγαλύτερους γνώστες της ανθρώπινης ψυχολογίας: πάντα υπάρχει ένα σχέδιο για την επίλυση των προβλημάτων, μέσα από διαπροσωπικές συγκρούσεις οδηγείται το ανθρώπινο ον στη λήψη αποφάσεων με την επανάληψη ή το παίξιμο ρόλων, προκαλώντας άμεσες αλλαγές στην ψυχολογία του καθώς και στη συμπεριφορά του.
*Ο Δημήτριος Γκιζλής είναι φοιτητής Φαρμακευτικής

protagon.gr